Като паве
си сив
и стана
част от цялото
на прашната
улица
и студените
камъни
разбиваш
колите
и чупиш
токове
разрушителен
си
и стоиш
статично
а беше
по-свободен
от птичи
полет
като
картина без рамка
и музика
без ноти в тишината
пролетен
дъжд беше
планински
вятър беше
есенно лято
беше
кратък,
откраднат миг…
Спаси се
преди да са
те асфалтирали…
Няма коментари:
Публикуване на коментар